Vermoeiend maar leuk!
Door: Alexander
Blijf op de hoogte en volg Alexander
10 Juli 2009 | Oeganda, Jinja
Eindelijk is het internet snel genoeg om mijn volgende verslagje te doen; meestal doet het internet het niet en er is maar een internetcafe in de buurt. Hele dagen worden in beslag genomen door het werken op het terein van BEHOD, van 9 tot officeel 4 (meestal wordt het half 7) daarna heb je meestal een half uurtje vrije tijd waarna je met de groep tot 's avonds laat uit (eten) gaat, waarna het hele feest weer opnieuw begint.
Voordat ik mijn eerste verhaal vertel, moet je ten eerste weten dat mensen met een functie waarbij 's nachts wakker blijven essentieel is dit voor lief nemen en gerust in slaap vallen, dit geldt bijvoorbeeld voor verpleegkundigen , het ziekenhuis genaamd 'Mulago' in Kampala (dat ook te zien is in de film 'the last king of Scotland') staat erom bekend. Deze wordt dan ook 'het slachthuiis' genoemd, te wijten aan de barslechte verzorging mede op de kraamafdeling. Zo vallen nachtelijke ook in slaap of zijn niet op hun post, wat aansluit op mijn verhaal.
Zaterdagavond, mijn eerste nacht in Jinja was erg onrustig, om het maar zacht uit te drukken. Later op de avond, na gegeten te hebben, was er een feest aan de gang, wat trouwens erg leuk was om te zien. Lichamelijk contact is hier heel normaal en mannen lopen bijvoorbeeld hand in hand als ze vrienden van elkaar zijn. Er wordt erg veel gedanst en het is duidelijk te zien dat vrouwen trots zijn op 'wat ze hebben'. Die avond was het redelijk vroeg en het slot op de deur was, achteraf gezien uitermate onbetrouwbaar. Het feest ging tot 5 uur in de morgen door, dus in lag in mijn bed te dendereren op reggeatonbeats. Eenmaal in slaap gevallen hoorde in een hoop kabaal van dronken mannen in het hotel. Opeens hoorde in geklop op de deur, de deur werd op gedaan (slot geforceerd) en het licht aangeklikt: 'We're from Jinja. We don't have money. You give us money!' Ik bleef erg netjes en zei: I don't have any money' (in de hoop dat hij mijn portemonnee niet op het nachtkastje zag liggen. Ik bleef stokstijf liggen , voor hetzelfde geld had -ie z'n gun getrokken of zijn mes (wat waarschijnlijk is aangezien je een manchette hier voor nog geen 0.90 eurocent kan kopen)
Mijn kamergenote Marloes schrok wakker en durfde veel meer: 'You've woke me up, I'm so mad, get out, leave! Inmiddels hadden zich drie volwassen mannen zich in onze kamer verzameld. maar gingen gelukkig na vijf minuten van heen en weer 'leave!' en Take it easy' weer weg, en alleen het enige wat we eraan over hielden was de schrik. De guard verontschuldigde zich voor het voorval de volgende morgen door middel van een simpel: I'm sorry to hear that'.
Enkele dagen daarna, op dinsdag, werd ik, net als iedereen op den duur, ziek. Je mag hier absoluut geen water uit de kraan drinken aangezien het een hoge concentratie chloor heeft. Ik was vergeten flesjes water te kopen en zat aan de receptie van het hotel en zat een lange, warme en broeierige nacht zonder water, wat erg vervelend was. Ik begon te zweten en had buikpijn (als je niet in slaap valt klinken die stomme krekeles ineens veel harder!). Nu ben ik gelukkig weer beter, maar mijn maag (en die van ieder ander groepslid) moet erg wennen aan het eten, de hygienestandaard is hier vrij laag en enkele dag eten we 's middags op het terrein van BEHOD eten van de lokale mensen. Het favoriete eten van het wordt 'mutoke' genoemd, en dit is 'banenenaardappelpurree'. En het ziet eruit de Nederlandse variant, maar de smaak is het best te omschrijven als de manier waarnaar leer ruikt. Zelfs als ik geen honger meer heb, voel ik me leeg, denk ik door een tekort aan suiker, dat ik alleen binnenkrijg door middel van dat geliefde 'Coca Cola' hier.
Voor de rest zijn we hard bezig met het opknappen van een gebouw waarin een bussines centre moet komen en men op langere termijn van werk moet verschaffen. Vandaag heb ik voor de verandering eens geschilderd in plaats van computers uit elkaar halen en harddisks vervangen (weer iets nieuws geleerd) Ook kan ik het erg goed vinden met een meisje, waarmee ik volgende week naar de markt ga;)
Helaas moet ik stoppen (uit eten!) maar probeer binnenkort een nieuw bericht te schrijven. Morgen gaan we trouwens naar een eiland in het Victoriameer, waar het erg mooi schijnt te zijn!
Alexander
Voordat ik mijn eerste verhaal vertel, moet je ten eerste weten dat mensen met een functie waarbij 's nachts wakker blijven essentieel is dit voor lief nemen en gerust in slaap vallen, dit geldt bijvoorbeeld voor verpleegkundigen , het ziekenhuis genaamd 'Mulago' in Kampala (dat ook te zien is in de film 'the last king of Scotland') staat erom bekend. Deze wordt dan ook 'het slachthuiis' genoemd, te wijten aan de barslechte verzorging mede op de kraamafdeling. Zo vallen nachtelijke ook in slaap of zijn niet op hun post, wat aansluit op mijn verhaal.
Zaterdagavond, mijn eerste nacht in Jinja was erg onrustig, om het maar zacht uit te drukken. Later op de avond, na gegeten te hebben, was er een feest aan de gang, wat trouwens erg leuk was om te zien. Lichamelijk contact is hier heel normaal en mannen lopen bijvoorbeeld hand in hand als ze vrienden van elkaar zijn. Er wordt erg veel gedanst en het is duidelijk te zien dat vrouwen trots zijn op 'wat ze hebben'. Die avond was het redelijk vroeg en het slot op de deur was, achteraf gezien uitermate onbetrouwbaar. Het feest ging tot 5 uur in de morgen door, dus in lag in mijn bed te dendereren op reggeatonbeats. Eenmaal in slaap gevallen hoorde in een hoop kabaal van dronken mannen in het hotel. Opeens hoorde in geklop op de deur, de deur werd op gedaan (slot geforceerd) en het licht aangeklikt: 'We're from Jinja. We don't have money. You give us money!' Ik bleef erg netjes en zei: I don't have any money' (in de hoop dat hij mijn portemonnee niet op het nachtkastje zag liggen. Ik bleef stokstijf liggen , voor hetzelfde geld had -ie z'n gun getrokken of zijn mes (wat waarschijnlijk is aangezien je een manchette hier voor nog geen 0.90 eurocent kan kopen)
Mijn kamergenote Marloes schrok wakker en durfde veel meer: 'You've woke me up, I'm so mad, get out, leave! Inmiddels hadden zich drie volwassen mannen zich in onze kamer verzameld. maar gingen gelukkig na vijf minuten van heen en weer 'leave!' en Take it easy' weer weg, en alleen het enige wat we eraan over hielden was de schrik. De guard verontschuldigde zich voor het voorval de volgende morgen door middel van een simpel: I'm sorry to hear that'.
Enkele dagen daarna, op dinsdag, werd ik, net als iedereen op den duur, ziek. Je mag hier absoluut geen water uit de kraan drinken aangezien het een hoge concentratie chloor heeft. Ik was vergeten flesjes water te kopen en zat aan de receptie van het hotel en zat een lange, warme en broeierige nacht zonder water, wat erg vervelend was. Ik begon te zweten en had buikpijn (als je niet in slaap valt klinken die stomme krekeles ineens veel harder!). Nu ben ik gelukkig weer beter, maar mijn maag (en die van ieder ander groepslid) moet erg wennen aan het eten, de hygienestandaard is hier vrij laag en enkele dag eten we 's middags op het terrein van BEHOD eten van de lokale mensen. Het favoriete eten van het wordt 'mutoke' genoemd, en dit is 'banenenaardappelpurree'. En het ziet eruit de Nederlandse variant, maar de smaak is het best te omschrijven als de manier waarnaar leer ruikt. Zelfs als ik geen honger meer heb, voel ik me leeg, denk ik door een tekort aan suiker, dat ik alleen binnenkrijg door middel van dat geliefde 'Coca Cola' hier.
Voor de rest zijn we hard bezig met het opknappen van een gebouw waarin een bussines centre moet komen en men op langere termijn van werk moet verschaffen. Vandaag heb ik voor de verandering eens geschilderd in plaats van computers uit elkaar halen en harddisks vervangen (weer iets nieuws geleerd) Ook kan ik het erg goed vinden met een meisje, waarmee ik volgende week naar de markt ga;)
Helaas moet ik stoppen (uit eten!) maar probeer binnenkort een nieuw bericht te schrijven. Morgen gaan we trouwens naar een eiland in het Victoriameer, waar het erg mooi schijnt te zijn!
Alexander
-
10 Juli 2009 - 17:01
Willem:
Wat een verhaal weer zeg. Helemaal aan het einde zag ik wel iets heeeeel interessants staan... Een meisje hah? Beetje een chickie?;)
He veel plezier nog daar, ik wacht vol smart op je volgende verslag.
Groetjes Willem! -
10 Juli 2009 - 17:05
Sanne:
Hee alexander!
fijn om te horen dat het daar wel leuk is en dat het nu weer beter met je gaat!;)
Wel eng zeg met die mannen die in een keer op je kamer komen:O
jaa inderdaad wat voor een meisje??:P
nou nog heel veel plezier daar!:D
Xxxx Sannee -
10 Juli 2009 - 18:11
Jelle Van Oort:
hey maatje hoe is die zo te zien heb je het wel naar je zin wens jou heel fijn daagen toe
groete jelle -
10 Juli 2009 - 19:08
Mama:
Jeetje, Alexander, ik schrik wel erg van je verhaal... dacht dat het hotel wel veilig zou zijn.
Gelukkig is het goed afgelopen. Zit er een steviger slot op de deur?
Gelukkig ben je weer beter en eindigt je verhaal weer goed.
Liefs, mama
-
10 Juli 2009 - 20:28
Anita En Hilbert:
Ja Alexander je moet Marloes 's nachts niet wakker maken!
Leuk om via jou ook wat te weten komen hoe het jullie vergaat.
Groeten aan Marloes en veel plezier morgen.
PS Wij zijn de ouders van Marloes -
10 Juli 2009 - 20:54
Henk En Vera:
Haha Alexander, zo zie je maar weer dat vrouwen niet voor de poes zijn!! Maar petje af hoe jullie het opgelost hebben, want je bereikt meer door te imponeren.Ze weten in die landen dat ze grandioze problemen krijgen als ze iets met buitenlanders uithalen.En ik weet niet of je nog in de gelegenheid komt om een gevangenis te zien (van buitenaf is al genoeg)daar wil je niet zitten!!
Geniet morgen van je trip, dat zie je misschien maar eens in je leven,maar het moet adembenemend mooi zijn.We kijken uit naar je verslag... -
10 Juli 2009 - 21:09
Lisan:
Ik lees met verbazing je avonturen, want dat zijn het wel. Gelukkig met een goede afloop.
Veel plezier verder en....geniet!
-
10 Juli 2009 - 21:40
Nel En Frank:
We zijn heel erg geschrokken van je belevenissen s,nachts,maar gelukkig is het goed afgelopen en ga je nu weer hele leuke dingen zien en mooie foto,s maken zodat we kunnen zien hoe het geweest is. Ondanks deze vervelende ervaring toch nog een hele leuke tijd.
We hopen je gauw weer terug te zien,groetjes Frank en Nel. -
11 Juli 2009 - 05:42
Nick:
Alex, jonge... 90 cent voor een machete: koop er één, gek! xD
On second thought, doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg! ;)
Je maakt wel wat mee zo. Keep on writin', so we can keep on readin'! -
11 Juli 2009 - 14:29
Maike:
Hee Alexander!!
Heel leuk om je eerste 2 verslagen te kunnen lezen! Zo te horen doe je een hoop nieuwe ervaringen op... Hopelijk kun je toch nog van je reis genieten ondanks ziekte e.d.!?
Door je verslag krijg ik in iedergeval een goed beeld van de cultuur van het land!
Geniet nog van alle avonturen!!
Groetjes uit Geldrop -
11 Juli 2009 - 22:03
Stijn:
Hee Alex, Klinkt allemaal erg leuk. Ben benieuwd naar de volgende verhalen. We spreken als je terug bent snel weer een keer iets af met de hele groep! Is gezellig! Veel plezier nog daar en zie je snel!
Groetjes,
Stijn! -
12 Juli 2009 - 11:15
Ilja:
Je kunt het wel leuk typen allemaal hoor.
Ik wens je nog veel plezier en werkse daar.. -
12 Juli 2009 - 13:18
Gerty:
Hi Alexander, je gaat je broer Vincent achterna met die spannende verhalen! Kijk ajb uit! Ben benieuwd hoe je uitje was. Zal wel adembenemend geweest zijn.. Geniet van de leuke/mooie momenten en take care! (zou opa hebben gezegd..) Liefs uit Reeuwijk -
12 Juli 2009 - 15:26
Mark Veldhuis:
Alexander, geweldig zo'n avontuur. Wat een ervaring, zowel vrolijk als spannend. Da's een heel andere wereld met andere normen en waarden. Nederland is maar een beschermd landje als je dit allemaal zo meemaakt, dit kleurt je persoonlijkheid for the rest of your life.
Geniet er met volle teugen van en kom met een hoop mooie en interessante herinneringen gezond terug.
Enjoy life!.
Groet, Mark -
12 Juli 2009 - 18:49
Plonie:
Dat was schrikken! Gelukkig goed afgelopen en je bent ook weer beter! En nu naar een eiland in het Victoriameer, tjonge zo kom je op de meest bijzondere plaatsen. Ik ben benieuwd naar je reisverslag.
-
13 Juli 2009 - 17:32
Deanne:
Zie je, bijna een drummer minder:P!
Ik hoop dat je het daar gwedelig hebt!
Xxxx -
14 Juli 2009 - 18:35
Koen:
Yes, eindelijk je site gevonden. Je had gezegd dat je er een aan het aanmaken was, maar was de url vergeten te vragen. Maar na wat googlen kwam ik er al achter.
Maar gast, heb je geen half trauma van dat voorval? Wel typisch van je dat je zo beleefd bleef xD
Ik hoor nog wel van je, veel plezier met de rest. Cya!
Koen -
30 Juli 2009 - 12:12
Chris:
vet man alex!!
hoop dat je t super naar je zin gehad hebt en dat je je verhalen ook nog een keer live verteld!! binnekort maar wat afspreken!! echt zwaar respect voor wat gedaan hebt man!!! spreek je later!
Tabée Chris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
