De eerste paar dagen
Door: Alexander
Blijf op de hoogte en volg Alexander
03 Juli 2009 | Oeganda, Jinja
Zo, eindelijk ben ik de gelegenheid om verslag te doen van mijn belevingen, want dat zijn er nogal wat!
Mijn vliegreis was, vermoeiend, eentonig, saai en ik durf met zekerheid te stellen dat ik nog nooit zo lang voor een beeldschermpje heb gezeten. Gelukkig heb ik me kunnen vermaken met afleveringen van 'Friends', Family Guy' en 'The Simpsons', en dat is nodig, want het monotone gebrom en gesuis in een vliegtuig doet de mens geen goed. Ook het eten was belabberd en het vooroordeel dat 'vliegtuigeten' niet te eten is, werd letterlijk bevestigd. Ik dacht even dat ik het kotszakje nodig zou hebben toen ik de oostere 'kipspecialiteit' met mate naar binnen probeerde te werken.
Uiteindelijk was het natuurlijk allemaal muggenziften toen ik realiseerde dat ik in Entebbe zou gaan landen. Bij het dalen tijdens de landing wsa ik doodsbenauwd, er was aardig wat turbulentie en de verlichting viel grotendeels uit!
Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Entebbe wist ik niet wat ik zag, want het had ongeveer dat omvang van een grote basisschool. Ook werd ik begeleid door een vrouw die mij niet aan durde te kijken, 'muzungu's', de benaming voor blanken in Oeganda, die rolstoelafhankelijk zijn is een zeldzaamheid.
We werden opgehaald door Sander van Zanten, een van de twee begeleiders tijdens het ontwikkelingsproject. Hij bracht ons van Entebbe naar de hoofdstad: Kampala. Ik keek mijn ogen uit, want verkeersregels schijnt men hier niet te kennen en Sander vertelde dat men er zeker van is van een beschermengel. We zagen binnen de kortste keren twee spookrijders zich een weg door het toch al roekeloze verkeer maken. Mensen vinden het hier ook heel normaal, om in het midden van de weg te lopen, er is geen straatverlichting en verkeersborden zijn er niet. Eenmaal aangekomen in het guesthouse' van Sander was het het leuk om de avond door te brengen op hetzelfde balkon dat werd gefotografeerd voor een interview met 'Het Volkskrantmagazine'
De dag erna zouden we Kampala verkennen en het was geweldig om om Oeganda tijdens daglicht mee te maken en het is precies zoals ik gedacht had. Ontzettend veel groen, palmbomen zijn er in overvloed overal waar je kijkt zie je is rood zand te zien, net als gravel bij tennis. Als muzungu voelde ik me net Brad Pitt, terwijl we rondreden in Kampala: mensen staren ontzettend vee;, willen je het liefst aanraken (of kijken sceptisch) en roepen altijd 'Muzungu!' Ook is duidelijk verschil tussen the fast en the slow world, kantoorgebouwen staan pal naast provisorische hutjes waar overal de naam 'Coca Cola' boven prijkt.
Vandaag zijn we begonnen met het echte vrijwilligerswerk op het terrein van BEHOD. De leefwijze is hier 'take it slow', vrouwen doen alles en mannen 'moeten nadenken', maar eigen zeggen, en doen dus de hele dag niks. 'Afrikanen' wordt dat genoemd volgens groepslid Rianne. Vrouwen zijn erg achtergesteld maar opvallend is dat zij daarin meegaan. Seks is een ruilmiddel en een makkelijke manier om geld te krijgen. Ook mogen ze geslagen worden: dit wordt domestic discipline' genoemd.
Ik moet helaas stoppen en heb nog eigenlijk heel veel te vertellen. We gaan zo eten in een restaurant, en ik wil op tijd zijn, iets wat men hier trouwens ook niet kent, maar waar een muzungu zich nog steeds, vind ik, aan behoort te houden!
Alexander
Mijn vliegreis was, vermoeiend, eentonig, saai en ik durf met zekerheid te stellen dat ik nog nooit zo lang voor een beeldschermpje heb gezeten. Gelukkig heb ik me kunnen vermaken met afleveringen van 'Friends', Family Guy' en 'The Simpsons', en dat is nodig, want het monotone gebrom en gesuis in een vliegtuig doet de mens geen goed. Ook het eten was belabberd en het vooroordeel dat 'vliegtuigeten' niet te eten is, werd letterlijk bevestigd. Ik dacht even dat ik het kotszakje nodig zou hebben toen ik de oostere 'kipspecialiteit' met mate naar binnen probeerde te werken.
Uiteindelijk was het natuurlijk allemaal muggenziften toen ik realiseerde dat ik in Entebbe zou gaan landen. Bij het dalen tijdens de landing wsa ik doodsbenauwd, er was aardig wat turbulentie en de verlichting viel grotendeels uit!
Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Entebbe wist ik niet wat ik zag, want het had ongeveer dat omvang van een grote basisschool. Ook werd ik begeleid door een vrouw die mij niet aan durde te kijken, 'muzungu's', de benaming voor blanken in Oeganda, die rolstoelafhankelijk zijn is een zeldzaamheid.
We werden opgehaald door Sander van Zanten, een van de twee begeleiders tijdens het ontwikkelingsproject. Hij bracht ons van Entebbe naar de hoofdstad: Kampala. Ik keek mijn ogen uit, want verkeersregels schijnt men hier niet te kennen en Sander vertelde dat men er zeker van is van een beschermengel. We zagen binnen de kortste keren twee spookrijders zich een weg door het toch al roekeloze verkeer maken. Mensen vinden het hier ook heel normaal, om in het midden van de weg te lopen, er is geen straatverlichting en verkeersborden zijn er niet. Eenmaal aangekomen in het guesthouse' van Sander was het het leuk om de avond door te brengen op hetzelfde balkon dat werd gefotografeerd voor een interview met 'Het Volkskrantmagazine'
De dag erna zouden we Kampala verkennen en het was geweldig om om Oeganda tijdens daglicht mee te maken en het is precies zoals ik gedacht had. Ontzettend veel groen, palmbomen zijn er in overvloed overal waar je kijkt zie je is rood zand te zien, net als gravel bij tennis. Als muzungu voelde ik me net Brad Pitt, terwijl we rondreden in Kampala: mensen staren ontzettend vee;, willen je het liefst aanraken (of kijken sceptisch) en roepen altijd 'Muzungu!' Ook is duidelijk verschil tussen the fast en the slow world, kantoorgebouwen staan pal naast provisorische hutjes waar overal de naam 'Coca Cola' boven prijkt.
Vandaag zijn we begonnen met het echte vrijwilligerswerk op het terrein van BEHOD. De leefwijze is hier 'take it slow', vrouwen doen alles en mannen 'moeten nadenken', maar eigen zeggen, en doen dus de hele dag niks. 'Afrikanen' wordt dat genoemd volgens groepslid Rianne. Vrouwen zijn erg achtergesteld maar opvallend is dat zij daarin meegaan. Seks is een ruilmiddel en een makkelijke manier om geld te krijgen. Ook mogen ze geslagen worden: dit wordt domestic discipline' genoemd.
Ik moet helaas stoppen en heb nog eigenlijk heel veel te vertellen. We gaan zo eten in een restaurant, en ik wil op tijd zijn, iets wat men hier trouwens ook niet kent, maar waar een muzungu zich nog steeds, vind ik, aan behoort te houden!
Alexander
-
06 Juli 2009 - 15:56
Egi:
Nou alex dit klinkt idd al als een hele ervaring. ik hoop dat je de off-road wielen van je rolstoel bij hebt :P. nog veel plezier en k hoop nog wat van je te horen. grtz -
06 Juli 2009 - 16:12
Ilja:
Zo'n vliegreis zou ik ook geen pretje vinden.
Zo t lezen is het een hele andere denkwereld.
Geniet toch ook maar van de omgeving hoor....
groetjes -
06 Juli 2009 - 16:25
Jessica:
Alexxxxxxxx!!
Leuk om te horen dat het goed gaat en dat je het allemaal zo leuk vindt! Ik zou het ook geweldig vinden, dus geniet er maar van!!
Ik wacht op je volgende verslag!! Veel plezier nog!
XXXXXXXX Jessica!! -
06 Juli 2009 - 17:56
Miranda:
He Alexander!
Fijn dat je ondanks zo'n reis toch goed aangekomen bent.
Geniet ervan en werk met veel plezier!
(heb een linkje op de site van het wijkblad gezet naar deze pagina zodat iedereen je kan volgend!)
Groetjes
Miranda -
06 Juli 2009 - 21:16
Deanne:
We missen je nu al!
Xx -
06 Juli 2009 - 21:29
Elly:
Net van mijn werk en nu dus erg blij met je eerste verslag. Wat zal die landing spannend zijn geweest! Hoop dat je erg geniet van alles wat je meemaakt.
Liefs, mama -
06 Juli 2009 - 21:39
Felie Spooren:
Beste Alexander, met interesse je verslag gelezen. Je zult ongetwijfeld vele mooie ervaringen opdoen. Wens je succes toe. Heel veel groeten vanuit Geldsrop. Tot ziens. Felie Spooren -
06 Juli 2009 - 22:38
Nickel:
Alex, kerel!
Nou, the adventure begins, niet waar!
Ik blijf je volgen!
Doe die Ugandezen maar de groeten!
Succes Alex, hou het rubber onder! (Motorrijders uitspraak ;) ) -
07 Juli 2009 - 10:56
Marlies:
Hey Alexander!
Heel bijzonder hoe jij die andere denkwereld vertelt, maakt me heel nieuwsgierig naar je nieuwe verhalen. Zet hem op he! En geniet er ook van :D!
Liefs Marlies -
07 Juli 2009 - 11:00
Willem:
Alex! En dan heb je er nog maar een paar dagen op zitten en je hebt al zo veel meegemaakt! Respect man, ik zou het echt niet durven wat jij doet, zo in je eentje enzo.
Hou ons op de hoogte he! (als je tijd hebt tenminste)
Oh en nou weten we ook waar die bandnaam vandaan komt (Muzungu)!
Groetjes, Willem -
07 Juli 2009 - 11:01
Willem:
Vette profielfoto trouwens!:P -
07 Juli 2009 - 14:20
Frank Bulthuis :
hoi alexander
Ben blij dat je veilig bent geland . Jammer van de nare vlucht.Heb je verslag al met veel plezier gelezen. Geniet er van.Groet je pa Frank. -
07 Juli 2009 - 14:44
José Uit Venlo:
Hoi Alexander,
Wat een onderneming zeg. Ik vind het erg bijzonder. Wat een verhalen. Leuk om te lezen. Ik wens je heel veel succes en ook heel veel om van te genieten. Groetjes van José -
07 Juli 2009 - 17:34
Johan:
Hey Alexander,
Je bent in Oeganda?
Erg knap van je! Ik wens je daar veel succes toe!
Ik hou je belevennissen in de gaten.
Groetjes, Johan
-
07 Juli 2009 - 18:45
Judith:
Hee Alexander!
Wat leuk om wat van je te horen, was erg benieuwd! Fijn om je eerste verslag te kunnen lezen, je klinkt postief!
Heel veel plezier daar, met de mensen en vooral met nieuwe ervaringen opdoen;)! -
07 Juli 2009 - 19:41
Jos En Karin Sangers:
Hey, Alexander, ik heb mijn reactie op je laatste verslag op de verkeerde plaats gezet,nogmaals! leuk verslag, spannend land, we blijven je volgen, gr. jos en karin. -
07 Juli 2009 - 19:52
Hennie En Tineke:
Hey Alexander,
Wat leuk om te lezen over Oeganda.Niet direct ons favoriete vakantieland. Ik (Hennie) moet zeggen dat bepaalde zaken in dat land mij wel mij toch wel aanspreken (grapje?)
Veel succes verder en we blijven je verslagen lezen. -
08 Juli 2009 - 06:22
Plonie:
Jij kunt zo fijn vertellen! Zo kunnen we je reis echt meebeleven! Is het erg warm daar? Benieuwd wat je nog allemaal gaat meemaken!
veel succes. -
08 Juli 2009 - 11:19
Willem:
Huh da's raar, ik had gisteren een reactie geplaatst maar hij staat er nog steeds niet op. Nou goed, Alex, het komt er op neer dat ik het supergaaf vind dat je dit zomaar doet, ik zou het niet durven hoor zo in m'n eentje. Mooi verslagje weer, as usual natuurlijk. Kan zo in je portfolio;)
He veel plezier nog, je zal nog wel heel veel meemaken de komende dagen. Groetjes! -
08 Juli 2009 - 11:20
Willem:
Oh nou zie ik het, ze staan niet in volgorde! STOM! -
08 Juli 2009 - 11:21
Willem:
Jawel ze staan in omgekeerde volgorde, nou snap ik het!!
Ja, heb m'n diploma binnen, hersenen staan op 0,0. -
08 Juli 2009 - 18:21
Henk En Vera:
Leuk Alexander, om je verhaal te lezen!! Ik herken er alles van, want Kenya ligt niet zo ver daar vandaan en daar komen we al 13 jaar.Je komt wel in een hele andere cultuur,he?Ik ben benieuwd wat je dadelijk thuis weer het allerfijnste vind.Zal ik eens gokken? Dat je gewoon weer het water uit de kraan kunt drinken!!!Geniet van je belevenis en van alles om je heen....ik denk dat je een stukje van je hart daar achterlaat!!! -
08 Juli 2009 - 19:57
Vincent:
Hey Alexander
Mooi om te horen dat het goed gaat. Leuk dat je al zo veel ervaring opdoet, je zal als een ander mens terugkomen ;).
Nog veel succes en plezier! -
09 Juli 2009 - 12:55
Ingeborg De Boer:
Je vader heeft me attent gemaakt op jouw weblog en ik blijf je volgen !Ik vind het fantastisch wat je onderneemt en ben erg benieuwd naar je ervaringen.Veel plezier enne..gebruik al je zintuigen !! -
09 Juli 2009 - 16:26
Gerty:
Hoi Alexander! Wat is het toch super dat we je op deze manier kunnen volgen. Zo'n vliegreis vergeet je denk ik snel nadat je die eerste indrukken hebt opgedaan. Geniet van je ervaringen, dan doen wij dat hier in Reeuwijk ook!We kijken uit naar je volgende verslag.Knuffel van ons! -
09 Juli 2009 - 21:01
Deanne:
Haha, ja, ik moest er ook meteen aan denken. Die bandnaam:P!
Ik hoop dat alles daar goed gaat. Ik wil graag weer een hele drummer terug.
Dikke kusss! -
09 Juli 2009 - 21:05
Deanne:
Hihii, maak je wat bekendheid voor de band!;) We're going internationaaaal!
xxx
PS: Nu hou ik op, dadelijk zit heel je gastenboek vol! -
09 Juli 2009 - 21:14
Nel En Frank:
Hallo Alexander.Erg leuk dat je zo ontzettend veel reacties krijgt.
Wij vinden het erg leuk om je verslag te lezen.
Geniet er maar goed van,vele groetjes van ons.
Wij hopen dat er gauw weer een nieuw verhaal van je komt. -
10 Juli 2009 - 13:58
Daisy:
Hoi Alex
Esther heeft de link doorgestuurd, dus nu kunnen we jou mooi volgen! Maar waarschijnlijk heb jij niet genoeg tijd om alles wat je meemaakt hierop te zetten. Is ook zonde van de tijd!
Dus maak na afloop maar eens een mooi verslag/boekje over al je ervaringen!
(of zet het in het coeveringkrantje...hihi die krijg ik ook!)
Veel plezier nog daar, en neem alles goed in je op he!
Groetjes Daisy -
12 Juli 2009 - 16:19
Marian Coebergh:
Hoi Alexander,
Wat een spannende verhalen allemaal; je maakt wel heel wat mee daar in het verre Afrika!! Stoer hoor! Het is ook wel echt een hele andere cultuur en voor jou wel een rijke ervaring om daar zo twee weken midden in te zitten. Want toeristen zul je weinig tegenkomen op de plek waar jij bent,denk ik, maar dat maakt het dan tevens ook wel heel puur!
Ik ben benieuwd naar je foto's; hopelijk heb je genoeg tijd over om veel foto's te maken.
PS Wat het landen van je vliegtuig betreft kan ik je geruststellen; de verlichting bij een landing in het donker gaat altijd uit. Dit is bedoeld om je ogen te laten wennen aan het donker (daar is zo'n 10 minuten voor nodig) Het is een voorzorgsmaat-
regel. Als er namelijk echt iets mis zou gaan en de verlichting zou dan plotseling uitvallen dan zouden de passagiers zich niet kunnen orienteren en dus de nooduitgangen niet kunnen vinden! Aldus ons Jeroen. (weet je in ieder geval waarom het is en voel je je wellicht minder aan de grillen van de piloten overgeleverd)
Ik wens je nog een hele fijne tijd daar met heel veel mooie en soms een beetje spannende avonturen!!!
groetjes, Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
